Transkripsiyon (mRNA Sentezi) Prof. Dr. Mustafa Arda
Ankara Üniversitesi
Veteriner Fakültesi 01. Genel Giriş
Protein
sentezinde başlıca 3 tür RNA'nın etkinliği vardır. Bunlar da mRNA (mesenger RNA), tRNA (transfer RNA) ve rRNA (ribosomal RNA)'dır. Bunların dışında,
DNA'nın replikasyonunda geçici olarak görev yapan ve primase enziminin katalitik etkisi ile
sentezlenen 15-20 nukleotid'den oluşan primer
RNA (pRNA) da bulunmaktadır. Mesenger
RNA (mRNA), DNA
iplikçiliklerinin birinden (3' ¬ '5)
yönünde olanından, kalıp DNA, sens DNA),
RNA polimerase enziminin (transkriptase) katalitik etkisiyle sentezlenen (transkripsiyon) ve amino asit veya polipeptid
sentezi için gerekli bilgileri kodlar halinde
taşıyan, tek iplikçikli bir nukleotid sekansıdır. DNA'nın
bir iplikçiğinde bulunan genetik bilgilerin şifreler (kodlar), halinde tek iplikçik
RNA'ya transferine transkripsiyon ve bu
bilgileri taşıyan RNA'ya da mesenger RNA
adı verilir. Prokaryotik
mRNA çok dayanıksızdır ve translasyon başladıktan hemen sonra 5' -ucundan metabolize
olmaya başlar. Ortalama ömrü 1-3 dk. kadardır. Ökaryotik mRNA ise saatlerce dayanır. Prokaryotik
mRNA, birden fazla genin (proteinin) kodlarına sahiptir (polisistronik mRNA veya poligenik mRNA). Buna karşın ökaryotiklerin
mRNA'sı monosistronik (monogenik) bir
özellik taşır. Transfer
RNA (tRNA),
protein sentezinde, sentetase enzimi tarafından aktive edilen amino asitlere bağlanarak
bunları, ribosomlar üzerinde sıraya giren kodon'larına taşıyan adaptör bir
moleküldür. Yaklaşık 75-95 nukleotidden oluşur ve fonksiyonuna göre 5 kollu bir
sekonder yapıya sahiptir. Bakteri hücresinde yaklaşık 50 farklı tRNA bulunur. Her
amino asit için bir veya birden fazla tRNA vardır ve spesifik sentetase enziminin katalitik etkisiyle,
her amino asit, kendine ait tRNA'nın 3' -CCA ucuna bağlanır. Bu enzim kendine ait hem
amino asiti ve hem de tRNA'yı tanır. Transfer RNA üç boyutlu (primer, sekonder,
tersiyer) bir yapıya ve 5 kola (D-kolu, antikodon kolu, ekstrakol, T y C kolu Akseptör
kol,) sahiptir. Ribosomal
RNA (r RNA),
ribosomun yapısal ve fonksiyonel bir komponentidir. Prokaryotiklerde 70 S ribosom 2 alt
üniteden oluşur. Bunlardan biri 50 S alt ünite (23 S rRNA, 5S rRNA ve proteinler) ve 30
S alt ünite (16S rRNA ve proteinler) dir. Ribosomlar
spontan olarak asamble olurlar. Bu 3
RNA için de, genetik bilgileri şifreler halinde taşıyan ve bu nedenle de, DNA gibi,
genetik bir karakter gösteren mesenger RNA (mRNA)'dır. Prokaryotiklerde,
transkripsiyon ve translasyon sitoplazmada gerçekleşmesine karşın, ökaryotiklerde
gerek primer mRNA ve gerekse olgun mRNA'nın sentezi çekirdekte tamamlanır
ve olgun mRNA buradan sitoplazmaya geçerek
transle edilir. Primer mRNA'larda, ekzonlarla birlikte intronlarda bulunmasına karşın,
olgun mRNA'da sadece ekzonlar vardır intronlar çıkarılmıştır. Bakterilerde,
çift iplikçikli, sarmal ve sirküler olan DNA molekülünden, 3' ® 5'
yönündeki tek iplikçiğinde bulunan genetik bilgilerin kodlar halinde, RNA polimerase enziminin katalitik etkisiyle,
yeni sentezlenen tek iplikçik mRNA'ya (mesenger RNA) aktarılmasına transkripsiyon adı verilir. Mesenger RNA,
protein zincirindeki amino asitlerin türlerini ve sıralarını, nukleotid sekansları
halinde (genetik mesajlar halinde) taşır. Ancak, DNA'daki
Timin yerine, mRNA'da Urasil bulunur. Sentezlenen mRNA 5' ® 3'
yönünde olup kendisine kalıp ödevi gören DNA iplikçiğine (3' ® 5') de,
anti paraleldir. Sentez
işlemini gerçekleştiren RNA polimerase enzimi (transkriptase,
DNA'ya bağımlı RNA polimerase)
elektroforetik analizde 5 farklı alt üniteye ayrılmaktadır. Bunlar da; 2 molekül
halinde a2 (36
500), iki ayrı b, b', (151
000 ve 155 000) ve bir de sigma faktörüdür (s,
70.000). Toplam enzim 480 000 M.A.'dadır. Alt proteinlerden ilk 4 üne ( a2, b, b') merkez enzim kompleksi adı verilir. Bunlardan a
faktörleri mRNA zincirinin başlamasında, b-'faktörü
başlama ve zincirin uzamasında, b'
faktörü DNA'ya bağlanmada ve sigma faktörü de enzim tarafından promotorun
tanınmasında etkin rollere sahiptirler. Sigma faktörü, sentez başladıktan sonra
hemen ayrılarak sitosola döner ve sentezi merkez enzim kompleksi devam ettirir. E.
coli 'de sigma faktörünün, tek
olduğu bildirilmişse de(s70),
bunun dışında d32, d54, d24 gibi
varyantlarının da var olduğu sigma faktörü olmadan merkez enzimleri promotora
sağlamca bağlanamazlar. Prokaryotiklerde
(bakterilerde) transkripsiyon başlıca 3 aşamada gerçekleşmektedir. 1) Başlama 2) Zincir uzaması 3) Bitiş 02. Başlama Mesenger
RNA'nın sentezinin başlangıcında, RNA polimerase enzimi, DNA'nın 5' -ucuna doğru,
primidinlerden zengin ve promotor olarak
adlandırılan bölgesine bağlanır. Bu bağlanma 77-80 bazlık bir bölgeyi (-55 ile +20
bazları arası) kapsar. Böylece, aynı zamanda, yaklaşık 60 bazlık bölge
RNase'ların etkisinden de korunmuş olur (Burada (-) olarak ifade edilen bölge, mRNA'da
başlangıç kodonunu (AUG) oluşturan sıfır noktasından (başlama noktası) 5' -ucuna
doğru (sola doğru, upstream), (+) ise 3' -ucuna doğru (sağa doğru, downstream) olan bölgeleri ifade eder). Bu
-55 bölgesine kadar olan bölge içinde çok korunmuş olan ve merkezleri -10 ile -35'e
isabet eden, her biri yaklaşık 6 bazdan oluşan iki bölge bulunmaktadır. Bunlardan
birincisine Pribnow box adı da verilmekte, burası -6 ile -13
bölgeleri arasında yer almakta ve TATAAT
bazlarından oluşmaktadır. İkinci
bölge ise -30. ile -37. bazlar arasında bulunmakta ve T T G A C
A bazlarından meydana gelmiştir. Bu kısımlara başlama bölgeleri (start bölgeleri) adı da verilmektedir. Bu bölgelerden
-10, DNA'da açılma sinyalini ve -35'de RNA polimerazın
bölgeyi tanıma sinyalini taşırlar.
Başlama
noktası (start point) ile -10 bölgesi arasında bulunan
ve yaklaşık 6-7 bazdan oluşan kısım Shine
Dalgarno (SD) sekansları olarak tanımlanır ve burası da aynen mRNA ya
aktarılır. Buna karşın, -10 ve -35'lik bölgeler (promotor bölgesi) sentezin
başlamasında rol aldığı halde, mRNA'ya transfer edilmezler. mRNA'nın sentezinin
gerçekleştiği DNA'nın 3' ® 5'
yönündeki iplikçiğine kalıp sekans (anlamlı
iplikçik) ve diğer iplikçiğe (5' ® 3') ise
kodlayan sekans (kodlayan iplikçik) adı
verilir. Sentezlenen mRNA'da 5' ® 3'
yönünde olup, kendine kalıplık görevi yapan DNA iplikçiğine (3'®5'),
anti paraleldir. Diğer bir deyimle mRNA, DNA'daki, kodlayan sekansa identik, kalıp DNA
iplikçiğine de anti paraleldir.
DNA'da
-10 ile -35 bölgesinde oluşan mutasyonlar, RNA polimerase enziminin bağlanmasına ve
polimerizasyona olumsuz yönde etkiler. Bazı
promotorlarda, yukarda belirtilen ve çok korunan, -10 ve -35 bölgelerinin yerleri,
promotorun kuvvetine göre değişebilir ve böylece promoterler etkinliklerine göre zayıf, orta ve kuvvetli promoterler olmak üzere
gruplandırılabilirler (promotorun etkinliği, belli bir süre içinde sentezlenen
proteinlerin miktarına göre, tanımlanmaktadır). Bazı promotorlar bir genin sentezini
bir kaç saniyede başlatabilir ve bazıları da birkaç dakikada gerçekleştirebilecek
durumdadır. Buna bağlı olarak da hücre içinde bazı proteinler az ve bazıları da
fazla bulunmaktadırlar. RNA
polimerazın bağlantısı, bu iki bölgede kuvvetlendikten (yaklaşık 10 saniyede)
sonra, promotorda hemen açılma olmaz. Önce kısa bir süre için kapalı kalır ve
bunun hemen arkasından, -9 ile -2 sekansları arasında yaklaşık 10 baz uzunlukta DNA'nın 5' ® 3'
yönündeki iplikçiğinde, bir açılma meydana gelir. Bu bölgede, DNA'da karşılıklı
bazlar arası bağlantılarda kopmalar oluşur. Bu açılmayı RNA polimerase enzimi
gerçekleştirir. Açılma meydana geldikten hemen sonra da, DNA'nın 3' ® 5'
yönündeki iplikçiğinden ve başlangıç noktasına yakın yerinden sentez başlar.
Sentez başlayınca da sigma faktörü kompleksten ayrılır. Ayrılma olunca, merkez
enzimleri (a2, b, b')
polimerizasyona deva ederler. Ancak, RNA polimerazın DNA üzerindeki kapladığı bölge
77 bazdan 50 bazlık bir alana iner (-30 ile +20). Sigma faktörü, RNA polimerase
enziminin DNA'nın 5' -ucuna bağlanmasını güvence altına alır. Sentezi,
terminasyon bölgesine kadar merkez enzimleri (a2, b, b')
sürdürür. Sigma faktörü, sentezin başlangıcından enzim promotora sağlam ve
güvenle yerleştikten sonra (10 baz sentezlendikten sonra) ayrılmaktadır. Sigma
faktörü olmazsa enzim başka yerlere de bağlanabilir. Bu nedenle sigma faktörü,
enzimin promotora ve doğru yerlere bağlanmasını garanti altına alır. 03. Zincir Uzaması Polimeraz
enzimi tarafından, promotor bölgesinde -9 ile +2 bazları arasında (yaklaşık 10-11
baz uzunlukta) bir açıklık meydana getirildikten hemen sonra da (2-10 saniye içinde)
mRNA sentezi de başlar. Açılma ile birlikte RNA pol. enzimi, DNA üzerinde, 5' ® 3'
yönünde ilerlemeye başlarken, açık olan kısmı da, DNA'nın 3' ® 5'
yönündeki iplikçiğin üzerinde de aynı yönde mRNA sentezlemeye devam eder. Açılan
DNA bölgesinin hemen arkasından da ilmek kısmında kapanma meydana gelir. Açılma veya
açıklık aynen, enzimle birlikte ilerler. Böylece, DNA'nın dejenerasyonu önlenmiş
olur. Yeni
sentezlenen mRNA ancak geçici olarak (kısa bir süre için) üç bazla, DNA'ya
bağlanmıştır (DNAxRNA hibrid dubleks molekül).
Başlangıçta, önce 8-9 bazlık kısa bir sekans sentezlenerek hemen çıkarılırlar.
Çıkan bu kısımlarla, RNA pol.un doğru yere bağlandığı ve sentezin
doğru yönde olduğu güven altına
alınır. Bundan sonra sentez 5' ® 3'
yönünde aynen ve hızla devam eder. Sentez sırasında nukleotid trifosfatlar, mRNA'nın
3' -OH ucuna ilave edilerek tek iplikçik RNA'nın 5' ® 3'
yönünde uzamasını sağlar. Ancak, DNA'da bulunan timin yerine, RNA'da urasil bulunur. RNA
polimerase, DNA üzerinde, hızla, DNA'yı
açarak ilerlerken, arkadan da kapatır ve bir taraftan da mRNA zinciri uzamaya devam
eder. Bakterilerde
RNA polimerase enziminin boyutları 90x95 x 160 A°, mayalarda 140x136x110 A° arasında olduğu belirtilmektedir. Enzimin
yüzeyinde de 16 A° kadar bir kanalın bulunduğu ve bunun DNA boyunca ilerlediği de
bildirilmektedir. Bir
bakteri içinde yaklaşık 7000 molekül kadar RNA pol. enzimi bulunduğu
açıklanmıştır. Ancak, bunlardan 2000-3000 tanesi RNA sentezinde aktif olarak görev
alır. Hücre
içinde ilk mRNA sentezi 2.5 dakika da ve bundan 30 sn. sonra da translasyon ve ilk
protein sentezi başlar. Translasyon da yaklaşık 3 dk. devam eder. Buna göre 10.000
bp.'lik bir DNA segmentinin transkripsiyonu için 4-5 dakika yeterli olmaktadır.
Bakterilerde, mRNA sentezi devam ederken, ilk önce sentezlenen 5' -ucu, ribosomlar da
transle olmaya başlar. Böylece, transkripsiyon devam ederken translasyon da başlamış
olur. Mesenger RNA, translasyon tamamlanınca 5' -ucundan itibaren degradasyona başlar.
Ancak, ayrışma hızı, translasyondan daha yavaştır. Ökaryotiklerde mRNA'nın hücre
içindeki dayanma süresi, prokaryotiklerden daha uzundur (4-24 saat). Transkripsiyon,
translasyon ve degradasyonun (mRNA'nın ayrışması) yönü, 5' ®
3'dür. 04. Terminasyon (Bitiş) RNA
polimerase, mRNA sentezini başlattıktan sonra zincir uzaması terminatör sekansa
gelinceye kadar devam eder ve durur. Artık, enzim, zincire herhangi bir nukleotid ilave
etmez. Sonra, zincir serbest kalır ve DNA'dan ayrılır. İlmekteki DNA x RNA dubleks hibrid bağları kopar.
DNA'daki açıklık kapanır ve eski kapalı formuna döner. Başlıca
2 tür terminasyon mekanizması bildirilmiştir. 1)
Terminatör faktöre (rho faktörü) bağımsız sonlanma: Bu tür
terminasyon da, RNA pol. enzimi (merkez enzimi) terminatör bölgeye ulaştığında
sentez durur. Terminatör bölge iki yapısal karakter gösterir. Bunlardan biri G-C
bazlarından zengin karşılıklı birleşmiş bir sap ve bunun ucunda tek iplikçik ilmek
ile bu sapın tabanında 6 urudin bazından oluşan terminatör sekans bölgesi, diğeri
ise a 6 adet A bazından (poli A) meydana gelmektedir. RNA
pol., G-C'den zengin bölgeye gelince yavaşlar ve durur. Çünkü, bu bazlar arasındaki
bağlar oldukça sağlam ve stabildir ve açılmaları zordur. DNA'nın bu yapısı,
oluşan mRNA'ya saç tokası gibi bir şekil de verdirir (Rho faktörsüz). 2)
Terminatör faktöre (rho) bağımlı sonlanma: Bu tarz
terminasyonda rho faktörü (M.A.: 46.000, hekzamer) RNA üzerinde özel bir yere sıkıca
bağlanarak ribonukleotid trifosfatları, nukleotid difosfat halinde hidrolize eder.
Burada oluşan enerji, Rho faktörünü mRNA üzerinde, DNA'daki açıklığa doğru iter
ve burada durur. Açıklık RNA pol.'un daha ileri gitmesini önler ve RNA'nın serbest
kalmasına yardımcı olur. Bundan sonra RNA pol., mRNA ve rho faktörü serbest
kalırlar. Diğer bir terminasyon faktörü olan nus
A gen ürünü protein de (asidik, M.A. 55 000), zincirinin serbest kalmasına
katkıda bulunur. Bazı durumlarda sentez terminasyon bölgesini de geçebilir, daha ileri gidebilir ve transkripsiyon bir süre daha devam edebilir. Başka bir terminasyon sekansına ulaşınca sentez durur. [1] Kaynak :
Temel Mikrobiyoloji
|
||||